Studio 666

Studio 666 is een nieuwe muzikale horrorkomedie geregisseerd door BJ McDonnell. Hij is meer bekend van het regisseren van korte films en muziekvideo’s.

In de film probeert de rockband Foo Fighters hun langverwachte 10e muziekalbum te maken, maar weten dit niet voor elkaar te krijgen. Om inspiratie te krijgen voor het album trekt de band tijdelijk in een herenhuis in Encino. Wanneer voorman Dave Grohl met ideeën voor het nieuwe album probeert te komen, komt hij in aanraking met een bovennatuurlijke kracht. Deze kracht weet hem inspiratie te geven voor nieuwe nummers, maar neemt langzamerhand ook bezit van zijn geest en lichaam. Met deze film lijkt de Foo Fighters band hun band en muziek wat extra proberen te promoten. Zo is deze film leuk voor fans van de band of het soort muziek dat ze maken. In de film krijg je namelijk te zien hoe de band op ideeën voor hun liedjes en muziek proberen te komen en dit vervolgens te maken op de manieren die ze in gedachten hadden.

Naast de muziek zit er op een parodie manier horrorelementen in deze film en komen wat over als ze uit een Scary Movie film komen. Op een speelse manier verwijzen ze wat naar bekende horrorfilms en gebruiken de horror zelf op een overdreven humoristische manier in de film. Fans van horrorkomedies zoals Scary movie kunnen dan van de komische manier waarop horrorelementen gebruikt worden genieten, maar fans van echte horrorfilms kunnen zich eerder irriteren aan de clichés die deze film naar boven haalt. De visuele effecten zien er net zoals in andere horror parodie films wat simpel of goedkoop uit. Zo valt duidelijk te zien dat de meeste geesten en demonen met CGI in de film zijn geplaatst. De make-up effecten voor de bloederige gebeurtenissen worden dan weer wat overdreven gebruikt voor komische doeleinden. Omdat de bandleden zichzelf in deze film spelen, komt hun acteerwerk niet zo sterk over. De bandleden zijn ook meer muzikanten dan acteurs en komen in de films soms wat houterig of te overdreven over. Andere muzikanten of mensen uit de muziek en filmwereld hebben verder kleine cameo’s in de film voor wat komische momenten. Echte acteurs zoals Jenne Ortega zorgen voor het beste acteerwerk, maar krijgen door hun korte tijd in de film niet veel kansen om mee te werken. Ik geef de film als cijfer een:

Initiation

Initiation is een nieuwe horrorfilm geregisseerd deels geschreven en geproduceerd door John Berardo. Dit is na The Labyrinth pas de tweede film die hij heeft geregisseerd. Verder heeft hij meer korte films geregisseerd. In de film hebben de studenten van de Whiton universiteit hun introductieweek, waar de nieuwe studenten ontgroend worden terwijl de vaste studenten zorgeloos feesten voor het studiejaar echt begint.

Dit jaar zijn de feesten en ontgroeningen aan de korte kant, wanneer er studenten mysterieus vermoord worden. Terwijl de politie de zaak onderzoekt, delen studenten via social media onderling hun eigen berichten over de moorden. Zo beginnen ze hun eigen onderzoek, om de dader te ontmaskeren voordat er nieuwe slachtoffers vallen. Met deze film proberen ze slashers in een modern jasje te stoppen, maar dit is al eerder en beter gedaan in andere films zoals de vijfde Scream film van dit jaar. Zo komt deze film meer over als een standaard moderne slasher en brengt verder weinig nieuws. De film heeft ook meer tv-kwaliteit dan echte bioscoop kwaliteit. De film gaat ook meer over het onderzoek dat de studenten online doen terwijl ze via social media met elkaar chatten. De moorden zelf spelen zo meer af op de achtergrond van de film. De studenten roddelen online ook meer over wie de dader kan zijn dan dat ze echt onderzoek doen. Zo kan de film voor oudere kijkers wel als wat langdradig overkomen. Wanneer de moordenaar dan eindelijk meer eens opduikt, zorgt die voor lichte spanning, maar is op zijn moordwapen na verder ook niet echt creatief of origineel. Hij komt meer over als een slechte kopie van klassieke horror moordenaars zoals Ghostface of Jason Voorhees. Voor jongere kijkers die verder niet zo bekend zijn met slasher films kan dit wel een vermakelijke film zijn, want ze kunnen zich meer terug herkennen in de student personages uit de film. Oudere kijkers zullen zich eerder irriteren aan de clichés uit de film. Het acteerwerk is verder passend voorin de film, maar de meeste personages in de film worden meer gespeeld door beginnende of tv-acteurs. De kwaliteit van hun acteerwerk past dan wel weer bij de kwaliteit van de film, maar er komt niet echt iemand van de cast sterk naar voren als het echte hoofdpersonage van de film. Ik geef de film als cijfer een:

Moonfall

Moonfall is een nieuwe sciencefiction rampenfilm geregisseerd deels geschreven en geproduceerd door Roland Emmerich, de regisseur van Independence Day en 2012. In de film slaat de maan door mysterieuze redenen uit zijn baan rond de aarde en de twee komen op een ramkoers met elkaar te liggen. Doordat de maan steeds dichter bij de aarde komt, ontstaan er rampen als overstromingen en meteoorregens op aarde.

Voormalig astronaut Jo Fowler (Halle Berry) wordt in deze crisis de nieuwe NASA-directeur en moet samen met afgezette astronaut Brian Harper (Patrick Wilson) en de complottheoreticus KC Houseman (John Bradley) op een ruimtemissie gaan. Zo proberen ze de maan op tijd te stoppen en terug in zijn baan te krijgen voor het op de aarde kan neerstorten. Anders verliezen ze hun geliefden en thuisplaneet.

Met deze nieuwe rampenfilm maakt Roland Emmerich weer een nieuwe film waar de mensheid op het spel staat, maar doet het deze keer op een te grote en overdreven manier. Hij kiest er in deze film voor om veel informatie op een gehaaste manier aan je als kijker te vertellen en uit te leggen, waardoor het lastig te volgen blijft. Fans van rampenfilms kunnen wel genieten van de overdreven verwoestingen in de film, maar in andere rampenfilms wordt dit op een meer uitgelegde manier en met betere visuele effecten gedaan. De visuele effecten in deze film zien er wat simpel en goedkoop uit. De verwoestende rampen lijken zo meer uit tussenfilmpjes van oudere videospellen te komen. Dat de overstromingen en meteoorregen met CGI in de film geplaatst zijn valt wel duidelijk terug te zien. De visuele effecten zien er in de ruimte gelukkig wat beter uit, maar zijn vergeleken andere moderne sciencefictionfilms wel wat eenvoudig in beeld gebracht. Omdat ze vele momenten van betere moderne sciencefictionfilms zoals Gravity en Elysium kopiëren, ga je als kenner zelf de films al met elkaar vergelijken en kun je de mindere kwaliteit van deze film wel terugzien. Door het kopiëren van andere films verliest deze film ook zijn originaliteit. De grootte van de filmcast maakt de film ook alleen maar rommeliger en lastiger te volgen. Naast de drie die op ruimtemissie gaan concentreert de film zich ook op andere mensen van de geheime dienst die vanaf de aarde de maan proberen te stoppen. Verder gaat het ook te veel over de geliefden van de drie ruimtereizigers, die de rampen op aarde proberen te overleven. Zo vertelt de film twee verschillende verhalen naast elkaar. Als ze het alleen over de ruimtereizigers hadden laten gaan, zou de film kortere en duidelijker zijn geweest. Ik geef de film als cijfer een:

Ambulance

Ambulance is een remake van de Deense film Ambulancen. Deze remake is geregisseerd door Michael Bay, de regisseur van Armageddon en Transformers. De film gaat over Will Sharp (Yahya Abdul-Mateen II) een ex-veteraan, die geld nodig heeft om de medische kosten van zijn gezin te kunnen betalen. Omdat hij zelf niet op tijd aan het geld weet te komen, vraagt hij zijn pleegbroer Danny Sharp (Jake Gyllenhaal) om hulp. Danny is een professionele crimineel met een talent als bankrover, die al een nieuwe bankoverval gepland heeft staan en Will uitnodigt hem te helpen.

Als de overval misgaat, eindigen de broers in een ontsnapping aan de politie door een ambulance te kapen. In de ambulance zit verpleegkundige Cam Thompson (Eiza González) die een verwonde agent probeert te redden van de dood. Naast ontsnappen moeten de broers Cam nu helpen de agent in leven te houden, om ook niet schuldig te worden aan dood door schuld en een nog hogere straf te krijgen als ze gepakt worden. Michael Bay maakt samen met beginnende filmscenario schrijver Chris Fedak van een meer simpele Deense actiethriller een grotere en meer overdreven Hollywood actiethriller. Ze weten de Deense film van 80 minuten ook om te transformeren tot een film die langer dan twee uur duurt. Michael Bay is bekend als regisseur van overdreven actiefilms met vele onnodige en onverklaarbare explosies.

Ondanks dat dit ook in deze film naar voren komt, lijkt hij dit iets vermindert te hebben. Voor deze film heeft Michael Bay namelijk en nieuwe filmtechniek geleerd door scenes te filmen met een drone. Na drone beelden te hebben gezien, heeft Michael Bay een professionele dronepiloot geregeld voor het vastleggen van bepaalde beelden. Zo weet hij voor bijzondere beelden te zorgen, maar omdat hij vele beelden op deze manier heeft vastgelegd, gaat de bijzondere kwaliteit van deze beelden al snel verloren. Door deze vele bewegelijke beelden lijkt het soms net alsof je naar opnames vanuit een wilde achtbaanrit zit te kijken, die van alle kanten zijn vastgelegd. Dit kan voor mensen met een gevoelige maag de films wat minder maken om te zien. Andere scenes zijn verder ook te bewegelijk of ingezoomd gefilmd, waardoor je niet altijd duidelijk meekrijgt wat er precies gebeurt. De speciale manier van filmen overschaduwd samen met de overdreven actie het verdere script van de film. Hierdoor geef je minder om het plot en de personages van de film, ook al proberen ze je toch wat sympathie te laten voelen voor Yahya Abdul zijn personage. Door vele fouten die zijn personage tijdens de overval maakt, verlies je toch deze sympathie voor hem. Yahya Abdul en Jake Gyllenhaal komen in deze film over als te overdreven criminelen, die geen hogere straf willen en de verwonde agent in de ambulance in leven proberen te houden. Tijdens hun ontsnapping aan de politie zorgen ze verder voor genoeg andere chaos waarin vast ook slachtoffers zijn gevallen. De verwonde agent in leven houden, verliest zo ook zijn belang voor je als kijker. Eiza González haar personage blijft als het gegijzelde slachtoffer de enige waar je als kijker om geeft. Ze speelt gelukkig ook niet echt een slachtoffer, want ze baast over de twee bankovervaller om haar patiënt in leven te houden. Verder zitten er te veel extra criminelen in de film die de broers proberen te helpen, om zelf ook een deel van de gestolen buit te krijgen. Ook zijn er teveel verschillende agenten die allemaal met de eer proberen te strijken de broers zelf op te pakken voordat ze nog meer chaos weten te verrichten. Ik geef deze film als cijfer een:

X

X is een nieuwe horrorfilm geregisseerd en geschreven door Ti West, de regisseur van The House of the Devil. De film speelt zich af in 1979 waar een groep jongeren een nieuwe en unieke pornofilm proberen te maken. Hiervoor hebben ze de passende plaats gevonden in Texas, namelijk een boeren ranch van een ouderlijk boerenechtpaar. De jongeren proberen waarvoor ze de ranch gebruiken wel geheim te houden voor het ouderlijk echtpaar, want ze weten dat ze in hun ogen zonden begaan. Als de jongeren toch betrapt worden, verandert alles en moeten de jongeren ineens vechten voor hun leven.

Met deze film weet Ti West een goede terugblik film te maken, die op een speelse manier terugkijkt naar de beginnende slasher films zoals Friday the 13th en The Texas Chainsaw Massacre. Op wat wendingen na is het helaas verder een standaard slasher, die de klassiekers probeert te herleven. Zo is de film vermakelijk voor slasher fans, maar kan verder wat aan de bekende of zelfs voorspelbare kant zijn. De film heeft net zoals vele slashers een sloom tempo, die met de tijd steeds meer opbouwt naar bloederige, smerige of beangstigende scenes. Voor een meer unieke film had Ti West wel wat creatiever mogen zijn geweest, want op een verborgen bericht in de film na komt de film verder wel wat cliché naar voren. Slasher kenners weten zo vooraf al wat er ongeveer gaat gebeuren en waar de film naar toe gaat. Hierdoor kunnen ze wel hun interesse verliezen in de film tijdens het kijken. Wat het beste werkt in de film zijn de details die Ti West heeft gebruikt in de film. Zo komt de plaats waar de film zich afspeelt goed over, want als je goed blijft luisteren kun je de boeren omgeving van de boerderij in de film wel terug horen. Zo kun je bijvoorbeeld de wind door de granen horen waaien of de krekels en andere insecten op de achtergrond. Verder weet hij ook leuk met de camera te spelen door de manier waarop hij dingen in beeld brengt alleen maar om je als kijker soms op een dwaalspoor te zetten. De make-up effecten werken ook goed in de film. Het meeste bloed en andere bloederige dingen komen geloofwaardig over en zelfs het ouderlijke echtpaar dat in werkelijkheid door jongere acteurs gespeeld worden, komen echt over als een stel bejaarden dankzij hun prothese make-up. Het acteerwerk wordt ook goed en passend gedaan door de filmcast. Martin Henderson komt goed over als iemand die zijn eigen passie film probeert te maken, die beter is dan de rest van de films die gemaakt worden. Hij mist alleen het juiste inzicht om dit waar te kunnen maken. Owen Campbell en Jenna Ortega proberen hem hier als de mensen achter de camera goed mee te helpen, maar eindigen soms in onderlinge conflicten met elkaar. Brittany Snow en Kid Cudi spelen de pornoacteurs en weten zelf goed het verschil met het soort acteren dat hun doen vergeleken met officiële werk van echte acteurs. Zo weten ze dat hun kijkers niet zo geïnteresseerd in het verhaal van de film zullen zijn, zolang ze hun maakt naakt in de film krijgen te zien. Het beste acteerwerk komt van Mia Goth, die met deze film weer laat zien dat ze een gedurfde actrice is, die niet moeilijk doet, om wat bijzonders van haar rollen te maken. In deze film speelt ze zelfs een verborgen dubbelrol. Jenna Ortega en Mia Goth laten met deze film goed zien hoe ze doorgroeien als actrices in de filmwereld. Ik geef de film als cijfer een:

Uncharted

Uncharted is een nieuwe actie avonturenfilm geregisseerd door Ruben Fleischer, de regisseur van Zombieland en Venom. De film is gebaseerd op de gelijknamige videogameserie. In de film wordt Nathan Drake (Tom Holland) gerekruteerd door schatzoeker Victor “Sully” Sullivan (Mark Wahlberg), om hem te helpen met het vinden van het verloren fortuin van Ferdinand Magellan. De twee beginnen zo samen aan de rooftocht vol puzzels en gevaarlijke vallen. Sully beloofd Nate de schat eerlijk te verdelen en hem te helpen met zijn zoektocht naar zijn verloren broer.

Naast Nate en Sully zit Santiago Moncada (Antonio Banderas) ook met een team achter de verloren schat aan. Beide teams proberen elkaar steeds weer voor te blijven en elkaars plannen te saboteren in hoop de schat als eerste in handen te krijgen. Het probleem blijft alleen dat iedereen verblind wordt door het idee de schat als eerste in handen te krijgen, hierom blijven ze elkaar verraden, om de schat met zo weinig mogelijk mensen te hoeven delen. Met deze game-verfilming hebben ze een vermakelijke film weten te maken, alleen kan het tegenvallen voor echte kenners van de Uncharted games. Vergeleken de games komt de film juist wat kleinschaligere en soms wat te simpel over. Voor mensen die niet zo bekend zijn met de videogames kan de film als een vermakelijke lichtere versie van Indiana Jones overkomen, maar verder wel wat aan de voorspelbare kant zijn. De actiescènes zijn aan de vermakelijke, maar ongeloofwaardige kant. Gelukkig zijn de meeste wel goed in beeld gebracht zodat de CGI en green screen effecten niet zo opvallen tijdens het kijken van de film. Helaas zitten er ook wat actiescènes in die dan weer te bewegelijk of ingezoomd zijn gefilmd, waardoor je niet precies kunt volgen wat er allemaal gebeurt. De castleden van de film kunnen voor echte fans wel wat te jong overkomen, maar de filmstudio heeft ze juist jong gecast in de hoop een tijdje met de acteurs een nieuwe filmserie te kunnen maken. Fans van de game kunnen zich aan deze keuze wat irriteren, maar gelukkig weten de acteurs wel voor vermaak te zorgen. Tom Holland doet het leuk als een jongere Nathan Drake, maar kan soms nog wel doen denken aan zijn rol als Peter Parker in de Spider-Man films. Omdat hij in deze film gen masker hoeft te dragen, krijgt hij wel me de kans om te tonen dat hij de meeste van zijn eigen stunts gewoon zelf doet. Mark Wahlberg speelt wel te veel een standaard rol zoals hij de laatste tijd vaker doet met zijn rollen. Gelukkig heeft hij samen met Tom wel een goede chemie gedurende de film. Sophia Ali speelt ook leuk een speelse schattenjager, waarvan zowel je als kijker en de personages nooit duidelijk weet of ze te vertrouwen is. Antonio Banderas weet verder ook passend over te komen als een schurk voor in een Uncharted film. Ik geef de film als cijfer een:

Cyrano

Cyrano werkt toch beter als toneel musical dan een filmmusical.

Cyrano is een nieuw romantisch musical drama geregisseerd door Joe Wright, de regisseur van Atonement en Darkest Hour. De film is verder gebaseerd op de gelijknamige toneel musical. De film gaat over Cyrano de Bergerac (Peter Dinklage) een ridderlijke zwaardvechter met een poëtisch hart. Ondanks zijn charisma en charme, waarmee hij iedereen de baas is, durft hij zijn gevoelens voor zijn jeugdvriendin Roxanne (Haley Bennett) niet met haar te delen. Cyrano is er namelijk van overtuigd dat door zijn uiterlijk hij niet geliefd kan worden en al helemaal niet door iemand zo populair als Roxanne.

Roxanne zelf heeft echter gevoelens voor de knappe Christian de Neuvillette (Kelvin Harrison Jr.) en hoopt romantische brieven van hem te ontvangen. Cyrano deelt deze informatie met Christian, maar die heeft geen poëtisch talent. Om hem te helpen besluit Cyrano deze romantische poëtische brieven te schrijven voor Roxanne onder Christian zijn naam. Cyrano probeert op deze manier zijn gevoelens tegenover Roxanne te uiten in de hoop dat ze doorkrijgt dat hij de schrijver van de brieven is. Helaas snapt Roxanne de verborgen hint niet en blijft alleen meer gevoelens krijgen voor Christian. Cyrano komt zo voor de keuze te staan zijn gevoelens met Roxanne te delen of alleen met brieven namens Christian een bedrieglijk toneelspel met haar te blijven spelen om haar zo te plezieren. Joe Wright weet deze toneel musical verfilming op een mooie en passende manier in beeld te brengen als een filmmusical. Hij weet de muziek passend in de film te plaatsen bij het dans en acteerwerk. Soldaten gebruiken hun wapens bijvoorbeeld op de beat van de muziek. Samen met fotografie directeur Seamus McGarvey weten ze de film op een passende stijlvolle manier over te brengen. De mensen achter de make-up en kostuumafdelingen helpen ook met het fatsoenlijk over brengen van de tijd waarin de film zich afspeelt. Een zwakkere kant van de film is het verhaal, want naast gegevens die ze overnemen van de musical is het scenario geschreven door Erica Schmid, de echtgenote van Peter Dinklage. Hiervoor heeft ze verder nog niets gedaan als schrijfwerk voor een film. Ze weet personages wel op een goed geschreven manier tegenover elkaar te laten rijmen in een soort poëtische rap strijd. Aan verdere gebeurtenissen en gebrek aan details valt wel terug te zien dat dit pas haar eerste geschreven scenario is. Naast de voorspelbare kanten van het verhaalgebeuren er ook dingen, waardoor de geloofwaardigheid van de film wat verloren gaat.

De romantiek komt het best naar voren tussen Peter Dinklage en Haley Bennett, maar door het verhaal blijft Peter gefriendzoned, waardoor hun relatie geen kansen krijgt om door te groeien. Haley Bennett haar personage zit in de film ook al in een relatie met De Guiche (Ben Mendelsohn) en probeert verder te flirten met Christian. Door al deze verschillende romantische interesses komt de film wel wat te vol en rommelig over. Hier komen alle romantische relaties zelf onder te lijden. De muziek en liedjes komen helaas niet zo sterk over vergeleken met andere filmmusicals. Deze liedjes zijn helaas niet echt pakkend en blijven wanneer ze voorbij zijn ook niet echt hangen. Het zangwerk is jammer genoeg ook niet voor ieder cast lid van de film weggelegd. Haley Bennett en Kelvin Harrison Jr. komen van de cast als zangers het beste naar voren. Steunende castleden worden verder ook gespeeld door mensen die zelf meer actief zijn in de musicalwereld en zo de liedjes goed over weten te brengen. Ondanks zijn goede acteerwerk komt Peter Dinklage muzikaal niet zo sterk of zuiver over. Zijn zangwerk is gelukkig niet zo erg als Pierce Brosnan uit Mama Mia of Russel Crowe in Les Misérables. Peter Dinklage heeft ook de rol gespeeld in de gelijknamige toneel musical, maar door de andere soort musicalvorm heeft dat daar beter in gewerkt. Voorin toekomstige films kan hij het beter alleen bij het acteren houden. Ben Mendelsohn komt dankzij zijn aparte kostuums en zangwerk soms ook meer over als een schurk uit een Disneyfilm. Ik geef de film als cijfer een:

The 355

The 355 is een nieuwe spionage thriller geregisseerd door Simon Kinberg. Dit is na X-Men: Dark Phoenix pas de tweede film die hij heeft geregisseerd. In de film zit CIA-agent Mason ‘Mace’ Brown (Jessica Chastain) achter de verkoop van een geheim digitaal wapen aan. Na onderzoek zou de eigenaar met dit wapen alles digitaal stil kunnen leggen. Ze vraagt ze haar oude vriendin, die als computerspecialist voor de MI6 heeft gewerkt Khadijah Adiyeme (Lupita Nyong’o) om hulp voor het ontcijferen van de digitale gegevens.

Tijdens hun onderzoek naar het wapen kruisen ze paden met de Duitse geheime agent Marie Schmidt (Diane Kruger) en de psycholoog Graciela Rivera (Penélope Cruz) en besluiten uiteindelijk om samen de verkoop van het wapen te achterhalen. Hiervoor moeten ze elkaar eerst leren te vertrouwen en gezamenlijk deze verkoop zien te stoppen, voordat het in verkeerde handen valt en de digitale veiligheid van de wereld verloren gaat. Dat dit pas Simon Kinberg zijn tweede regiewerk is, valt wel aan de film terug te zien. Alle acties scenes zijn namelijk te bewegelijk opgenomen, waardoor je moeilijk kunt volgen wat er nu precies gebeurt. Naast het bewegelijke filmwerk zitten er ook te veel bewerkingen tussen de scenes in wat de film alleen maar extra lastig te volgen maakt. Als ze de film wat meer komische kanten hadden gegeven, zou de film wat vermakelijker kunnen zijn geweest en had het wat over kunnen komen als Charlie’s Angels. Helaas hebben ze het serieus gehouden en komt de film als een cliché standaard spionagefilm over net als een slechte mix tussen James Bond en Ocean’s Eleven. Ondanks de rommelige kanten van de film zijn vele wendingen in de film toch nog aan de voorspelbare kant. Zo eindigen ze met een langdradige en voorspelbare film, die ook nog onnodig te lang doorgaat. Als ze wat van de onnodige dingen uit de film gelaten hadden, zou de film een half uur korter kunnen zijn geweest. Dan hadden ze misschien ook een beter eindresultaat kunnen hebben gehad. De film heeft wel een sterren cast van bekende actrices, maar ondanks de bekende namen was de film beter geweest met wat minder personages. De meeste van de acteurs lijken meer in de film mee te spelen als werk, om er wat extra’s mee te verdienen. Niemand komt echt over alsof ze plezier hadden met het maken van deze film. De vier van het team komen verder ook niet echt over alsof ze gedurende de film vrienden van elkaar zijn geworden. Jessica Chastain doet het leuk, maar werkt niet echt als de leider van de groep. Haar personage heeft namelijk moeite met het vertrouwen van anderen. Lupita Nyong’o had ook beter gewerkt als de technische Q van de groep als ze haar personage wat meer op de achtergrond gehouden hadden. Diane Kruger levert het beste werk als het meer rebelse teamlid van de groep. Penélope Cruz haar personage had eigenlijk niet in de film gehoeven, want als de enige niet spion pas ze niet tussen de rest. Zonder haar personage had de film ook een kortere speeltijd kunnen hebben gehad. Ik geef de film als cijfer een:

The Batman

The Batman is de eerste film van een nieuwe Batman filmserie. Deze film is geregisseerd, deels geschreven en geproduceerd door Matt Reeves. Hiervoor heeft hij Dawn of the Planets of the Apes en Cloverfield geregisseerd. In de film is Bruce Wayne (Robert Pattinson) net twee jaar actief als de Batman, om de straten van Gotham City te beschermen tegen criminelen. Wanneer de nieuwe sadistische seriemoordenaar The Riddler (Paul Dano) in Gotham het gemunt heeft op belangrijke politieke figuren, wordt Batman zijn bescherming van de stad op een ander niveau getest.

Samen met LT. James Gordon (Jeffrey Wright) de enige agent aan zijn kant en de mysterieuze Selina Kyle (Zoë Kravitz) moet Batman Riddler zijn mysteries zien op te lossen om nieuwe slachtoffers te voorkomen en de stad te redden. Met deze nieuwe Batman film brengen ze weer een nieuwe versie van een Batman verhaal naar voren voor een nieuwe Batman filmserie. Met deze serie brengen ze het verhaal op een meer duistere en serieuze manier over, zonder het zo realistisch te maken als in The Dark Knight trilogie. Ze zetten de film meer neer as een misdaad drama met Batman als de onderzoekende detective. Matt Reeves en Peter Craig hebben de film ook op een manier geschreven zodat je als kijker zelf ook de raadsels kunt proberen op te lossen. Toch blijven ze je net als Batman op een verkeerd spoor zetten, zodat je aan je eigen ideeën en onderzoek kunt beginnen te twijfelen. De actie in de film zorgt voor vermakelijke vechtscènes, maar Batman doet wel meer onderzoek dan dat hij echt met vijanden vecht. Toch komen de weinige vechtscènes goed over voor een Batman, die nog in zijn beginnende fase zit. Zo komt deze Batman wat bruter over vergeleken met andere versies van Batman uit eerdere Batman films Zo is deze film, wel een serieuzere versie van een Batman verhaal waar het meer gaat in het oplossen van mysteries en het achterhalen van geheimen van verschillende mensen. Omdat ze de humor kanten van de film verder klein houden, kan deze film wel mindere vermakelijk zijn voor jongere kijkers. Jonge kijkers kunnen door de manier van de vertelling van het verhaal hun interesse in de film wel eerder verliezen vergeleken met oudere kijkers. Matt Reeves en fotografie directeur Greig Fraser weten de duistere en meer depressieve sfeer van Gotham City ook goed over te brengen. Dit doen ze slim door het verhaal grotendeels af te spelen tijdens regenachtige donker nachten, waar Batman onderzoek doet of criminelen stopt. Dit doet hij door in stilte gebruik te maken van de duistere atmosfeer. Composer Michael Giacchino weet ook voor een passende soundtrack te zorgen in de film, maar gebruikt ook bekende deuntjes uit voorgaande Batman films en zet deze op een eigen bekende manier neer in de film. Het acteerwerk wordt door de filmcast ook goed op een eigen manier gedaan. Vele personages in deze film zijn in eerdere Batman films of series al vaker naar voren gekomen, maar in deze film worden ze ook op een passende en meer duistere manier neergezet. Robert Pattinson weet de rol van een beginnende Batman op een passende manier neer te zetten, maar het personage heeft net als de acteur zelf nog veel te leren voorin vervolgen van deze film. Naast de Batman rol moet hij ook de Bruce Wayne rol spelen, maar hier moet voorin deze serie nog wel verder aan gewerkt worden. Bruce Wayne in deze film komt meer over als een schuwe depressief iemand, die snel door mand kan vallen van het hebben van een geheime identiteit. Paul Dano zet de rol van The Riddler ook op een meer gevaarlijke en serieuze manier neer en komt door zijn acties soms net over als de Jigsaw killer uit de Saw films. Colin Farrell zet zijn rol als de crimineel The Penguin ook op een goede passende manier neer en is dankzij zijn make-up en kostuum nauwelijks te herkennen in de film. De rest van de filmcast zetten de bekende en nieuwe rollen ook op een passende en eigen manier neer in deze film. Ik geef de film als cijfer een: