Where the Crawdads Sing

Where the Crawdads Sing is een nieuw drama mysterie geregisseerd door Olivia Newman, de regisseur van First Watch. De film is gebaseerd op het gelijknamige boek van schrijfster Delia Owens. De film speelt zich af in de jaren 50 in het aan het moeras liggende stadje Barkley Cove. Hier kennen de meeste bewoners de verhalen over het verwilderde moerasmeisje, die zonder familie zelfstandig in het moeras is opgegroeid. Het moerasmeisje noemt zichzelf Kya (Daisy Edgar-Jones), die door haar zware verleden het vertrouwen in haar medemens wat verloren is en liever op zichzelf leeft.

Wanneer de populaire jongen van de stad Chase Andrews (Harris Dickinson) met wie Kya in contact is geweest dan plotseling dood wordt gevonden, zien de meeste inwoners Kya als de dader. Kya wordt hierom opgepakt en van haar moeras gescheiden. Tom Milton (David Strathairn) meldt zich ondanks dat hij al met pensioen is aan als Kya haar advocaat. Hij probeert naar haar gehele levensverhaal te luisteren om hiermee haar onschuld te zien bewijzen. Anders wordt ze onschuldig zwaar gestraft voor de dood van Chase zonder dat hiervoor verder echte bewijzen zijn en de stad haar gewoon als het buitenbeentje van de stad simpelweg probeert te veroordelen. Voor pas haar tweede geregisseerde film weet Olivia Newman de film mooi over te brengen. Samen met fotografie directeur Polly Morgan behandelt ze deze film als een soort natuurdocumentaire over de door water bedekte gronden van de moerassen en de verschillende planten en dieren die hier op hun eigen manier leven. Deze omgevingen brengen ze mooi in beeld op een manier die je ook vaak in documentaires terug kunt zien. De film is grotendeels ook echt in de moerasachtige gebieden opgenomen. Helaas heeft deze film een meer voorspelbaar en wat gehaast script, want het scenario is geschreven door Lucy Alibar en dit is pas haar derde schrijfwerk in de filmwereld en haar eerste script voor een mysterie genre gerelateerde film. Ze heeft het verhaal helaas op een mindere manier geschreven, waardoor je als kijker snel op het verhaal vooruit kunt lopen en de meeste dingen zo meer aan de voorspelbare kant blijven. Het verhaal wordt namelijk als een flashback verteld over hoe Kya haar leven is verlopen, maar ze doen dit op een wat te gehaaste manier. Door het gehaaste tempo van de film komen niet alle aspecten van het verhaal zo gedetailleerd over. Hierdoor kun je je interesse wat verliezen en geef je uiteindelijk wat minder om de mogelijke wendingen die later in het verhaal naar voren komen. Olivia Newman weet voor een beginnende regisseur haar castleden wel in een juiste richting te sturen voor hun acteerwerk. Ondanks dat ze er wat te goed verzorgd en opgemaakt uitziet gedurende de film voor een meisje dat zelfstandig in een moeras woont, levert Daisy Edgar-Jones goed en geloofwaardig acteerwerk als het hoofdpersonage van de film. De beginnende jonge actrice Jojo Regina speelt de jongere versie van Kya ook op een passende de manier. Beide actrices komen zo geloofwaardig naast elkaar over als hetzelfde ouder wordende personage. David Strathairn, Michael Hyatt en Sterling Macer Jr. spelen verder ook behulpzame personages in Kya haar leven, die haar proberen te helpen met het overleven in haar eigen moeras leven en het echte stedelijke leven. De personages van Taylor John Smith en Harris Dickinson waarmee Daisy Edgar-Jones haar personage een soort driehoeksverhouding begint komen dankzij het gehaaste script wel wat minder over. Deze driehoeksverhouding is minder interessant, want ondanks dat ze dit onduidelijke naar voren proberen te brengen, wordt het al snel duidelijk wie goede of slechte plannen heeft tijdens deze driehoeksverhouding. Ik geef de film als cijfer een: