Prey for the Devil

Prey for the Devil is een nieuwe horrorfilm geregisseerd door Daniel Stamm, regisseur van 13 Sins en The Last Exorcism. In de film gelooft zuster Ann (Jacqueline Byers) dat iets haar oproept om naast haar leven als non nu een vrouwelijke exorcist te worden om zo mensen te kunnen beschermen tegen demonische kwaden. Haar kerk verbiedt het alleen dat vrouwen exorcisten worden. Ann moet zo tegen haar kerk ingaan en probeert toch een exorcist te worden, want ze gelooft dat ze alleen de duivelse kwaden kan stoppen, waarmee ze persoonlijk verbonden denkt te zijn.

Daniel Stamm heeft sinds 2014 geen films meer geregisseerd en heeft zich meer beziggehouden met het regisseren van afleveringen van verschillende tv-series zoals van de Scream tv-serie en Fear the Walking Dead. Met deze film probeert hij een comeback te maken als filmregisseur, maar hij valt al snel in herhaling en begaat vele horror clichés. Een van de laatste films die hij heeft geregisseerd is The Last Exorcism uit 2010 en met Prey for the Devil houdt hij het wat bij een gelijk soort horrorfilm over exorcisme. Sinds de film The Exorcist uit 1973 is dit onderwerp erg populair geworden in horrorfilms en vaak weer gebruikt. Bij de meeste exorcisme films is dit dan op herhaaldelijke manieren gebruikt, waardoor het op een moment erg bekend is geworden en tegenwoordig gevuld is met clichés. Daniel Stamm begaat helaas ook weer vele bekende horror clichés met zijn nieuwe film. Zo vult hij de film met voorspelbare jump scares, die je als kijker wel kunt zien aankomen. Zo komt deze film zelf niet echt eng over en is het meer een voorspelbare standaard exorcisme film. In de film maken ze ook geen gebruik van goede geloofwaardige effecten, want hij de meeste demonische effecten valt duidelijk terug te zien dat dit met CGI is gedaan. Zo komt dit niet geloofwaardig over en is verder in andere exorcisme films beter gedaan. Zelfs in de tv-serie, die zich na de klassieker The Exorcism film afspeelt, waren de effecten beter en meer geloofwaardig. Door het standaardverhaal wordt het acteerwerk in de film verder ook niet bijzonder neergezet. Jacqueline Byers doet het aardig als de hoofdrolspeelster, maar krijgt door het standaardverhaal verder weinig kansen om wat bijzonders met haar rol te doen. Voor de jonge actrice Posy Taylor is dit pas haar eerste acteerwerk in een film. Ze probeert geloofwaardig over te komen als een bezeten meisje, maar was in en betere film met een betere en meer ervaren regisseur waarschijnlijk wel wat beter naar voren gekomen. Ik geef de film als cijfer een: